در فرآیند ساخت بازوی بیل مکانیکی، «تسطیح و پخ‌زنی صفحه» یک فرآیند اساسی بسیار حیاتی در کل فرآیند است. اگرچه این فرآیند، آشکارترین حلقه نیست، اما مانند عملیات پی‌سازی قبل از ساخت خانه است که تعیین می‌کند آیا جوشکاری، مونتاژ و دقت ابعادی بعدی می‌تواند «به‌صورت روان» انجام شود یا خیر.
امروز در مورد اینکه این قدم چه کاری انجام می‌دهد، چگونه باید آن را انجام داد و چرا نمی‌توان آن را نجات داد صحبت خواهیم کرد.
۳.۱ چرا تراز کردن ضروری است؟
چرا باید سطح را «تراز» کنیم؟ آیا صفحه فولادی بعد از برش صاف نیست؟
در واقع، اینطور نیست.
پس از برش شعله یا پلاسما، صفحه فولادی دچار تغییر شکل موجی آشکار، تاب برداشتن ناشی از تنش حرارتی یا اعوجاج گوشه خواهد شد. این تغییر شکل‌های به ظاهر کوچک، در بوم بیل مکانیکی، بازوی کششی، بازوی شمع کوب و سایر قطعات سازه‌ای که بیش از 10 متر طول دارند و چندین تن وزن را تحمل می‌کنند، حتی انحراف 2 میلی‌متری ممکن است باعث موارد زیر شود:
· ناهم‌ترازی و بریدگی زیر درز جوش؛
· مونتاژ بعدی با سوراخ مطابقت ندارد.
· تمرکز تنش پسماند پس از جوشکاری، حتی «ترک خوردن» پس از چند سال استفاده.
بنابراین، صفحه فولادی باید بارها و بارها با استفاده از دستگاه تراز و چندین مجموعه غلتک بالایی و پایینی فشرده شود تا تنش داخلی از بین برود و صافی آن بازیابی شود.
نکات کلیدی ترازیابی:
· صافی صفحه فولادی باید در محدوده ±2 میلی‌متر بر متر کنترل شود.
· هر دو طرف ورق فولادی باید همزمان فشرده شوند تا از تاب برداشتن معکوس جلوگیری شود.
برای صفحات فولادی ضخیم‌تر (بیش از 20 میلی‌متر)، لازم است که آنها را به طور مکرر در مقاطع مختلف تراز کنید، و نمی‌توان آنها را «به طور کامل و یکجا تا انتها فشار داد».
۳.۲ «دهانه شیب» چیست؟
«پخ زدن» چیست؟ چرا باید لبه صفحه را پخ بزنیم؟
به عبارت ساده: برای قوی‌تر کردن جوش.
صفحات فولادی معمولی لبه‌های صافی دارند. اگر مستقیماً جوش لب به لب داده شوند، عمق نفوذ کافی نیست و جوش ناپایدار است. علاوه بر این، فلز نمی‌تواند به طور کامل ذوب شود، که به راحتی منجر به عیوب جوشکاری مانند جوش سرد، ناخالصی‌های سرباره و منافذ می‌شود.
بنابراین، لبه صفحه باید به صورت یک شیار V شکل، X شکل یا U شکل پردازش شود تا میله یا سیم جوش بتواند به پایین نفوذ کرده و دو لبه صفحه را "گاز بگیرد".
اشکال شیار رایج:
شکل V یک طرفه، یک طرف شیب‌دار است و برای ضخامت کمتر یا مساوی 20 میلی‌متر قابل استفاده است؛ شکل X دو طرفه، دو طرف شیب‌دار متقارن است و برای ضخامت 20 تا 40 میلی‌متر قابل استفاده است؛ شکل‌های K و U برای صفحات بسیار ضخیم، ضخامت بیشتر یا مساوی 40 میلی‌متر قابل استفاده هستند.
کنترل کلی پارامترهای شیار:
· زاویه: 30 تا 45 درجه در یک طرف، زاویه متقارن نباید از 65 درجه تجاوز کند
· لبه صاف: 2 تا 4 میلی‌متر
· «فروپاشی گوشه»، «پارگی لبه» و «سوختگی» مجاز نیست
روش‌های پردازش:
· لبه صاف ورق به صورت دسته‌ای → دستگاه برش شعله/پلاسما CNC
· قطعات با شکل خاص محلی → شیارزنی قوس کربنی + سنگ‌زنی
· دقت بالا → دستگاه فرز CNC/برش پخ ربات
۳.۳ فرآیند پخ‌زنی معقول
یک فرآیند شیارزنی معقول، آماده سازی برای جوشکاری چند لایه معقول و افزایش ظرفیت لحیم و تعداد لایه ها برای جوش است. اگر این مرحله به خوبی انجام نشود، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
· تغییر شکل زیاد جوشکاری: نیروی انقباض جوش "کل قطعه را کج می‌کند"
· مونتاژ دشوار: موقعیت سوراخ تراز نیست و کانکتور قابل نصب نیست
ترک خوردگی ناشی از خستگی: تنش پسماند + نقص جوشکاری، شکست سازه‌ای در عرض چند سال
· افزایش هزینه‌ها: دوباره‌کاری، سنگ‌زنی، دوباره‌کاری یا حتی اوراق کردن کل یک بازو
بنابراین، اغلب در صنعت گفته می‌شود: «اگر صفحه تراز نباشد و شیار به خوبی ایجاد نشود، هر چقدر هم که جوشکار ماهر باشد، بی‌فایده خواهد بود.»
در یک جمله:
«همسطح‌سازی ورق + پخ‌زنی» اولین گام برای بهبود کیفیت جوشکاری و نقطه شروعی برای ارتقای رونق از «قابلیت جوشکاری» به «جوشکاری پایدار» است.
شاید خیلی جذاب نباشد، اما بدون آن، تمام دقت، قدرت و ایمنی بعدی، پوچ و توخالی خواهد بود.
زمان ارسال: ۱۲ ژوئن ۲۰۲۵